Categorie archieven: Blogs

Handen

Blogs

Vanmiddag had ik kassa-dienst bij het Luxor-theater voor een voorstelling georganiseerd door ‘Buddy to Buddy’, een steeds landelijker project waarbij vluchtelingen en medelanders maatjes voor elkaar zijn en zo elkaars leven kleurrijker maken.

Er werd een documentaire getoond waarin verschillende vrouwen van vooral Syrische afkomst vertellen hoe ze gekomen zijn waar ze nu zijn. De keuzes die ze wel of niet hadden. Hoe hun identiteit verandert is.

Wat me het meest raakte was dat de filmmaakster in een lange scene iemand laat vertellen terwijl alleen haar handen in beeld zijn. Handen die elkaar verkennen. 2 handen die samen spelen en voelen, ervaren.

Ik voel mezelf aangeraakt. Mijn handen zijn de afgelopen maanden pas echt ’thuis’ gekomen in mij.
Met dat er vele vluchtelingen en hun maatjes in de zaal zitten, met alle woorden ook die in de nazit gedeeld worden, voel ik hoe de vluchteling in mezelf weer net iets meer landt in veilige haven.

Sommige mensen ontvluchten hun land. Anderen ontvluchten hun leven. Weer anderen (zoals ik) zijn eigenlijk al verjaagd voor ze zelfs maar bewust worden in de buik van hun moeder. Ongezien, doordat er geen intrinsieke veiligheid geboden kon worden.

Ik vermoed dat steeds meer mensen in de komende jaren zullen gaan (h)erkennen hoe weinig bevestiging en bemoediging vele kinderen eigenlijk krijgen, in de huidige maatschappij, voor de harmonische oorspronkelijkheid die ons van nature mee gegeven is door moeder aarde.
But times change…. Er groeit steeds meer bewustzijn en steeds meer empathie en vertrouwen om hartverwarmend buddy te zijn voor elkaar.

Voor mezelf is het een bijzonder mooie kersttijd. Een huis te vinden waar ik welkom ben. In mezelf.
En met dat ik ’thuis’ vindt openen zich meer en meer deuren, als vanzelf. ?

Het blijft grappig dat de deuren die open gaan altijd weer andere deuren zijn dan de deuren die eerst gesloten moesten worden om weer meer zelftrouw te kunnen ontwikkelen.
Zo verschuiven de coulissen van het leven van tijd tot tijd, afhankelijk van gemaakte keuzes en mogelijkheden.
Dit geldt voor ieder mens. Altijd weer opnieuw is er een kans, zo lang er leven is.

Handen

Handen dansen
Handen spreken
Handen vormen
Handen voelen

Handen hebben zo veel in huis

Vleugels voor de ziel
Onze handen

Echo of Ego

Blogs

Vaak lijkt er een soort van ‘smet’ op het woord ego te liggen. Ego mag niet.
Ego staat in de weg tussen mij en verlichting.
En toch is voor het leven van je eigen licht een gezond ego nodig. Vreemd eigenlijk.

Voertuig
Ego is een voertuig voor bewustzijn. Zonder ego’s/echo’s zou er alleen leegte zijn. Ego is opgebouwd uit informatie. Echo’s van de trillingen die ooit in ons systeem in beweging zijn gebracht. In die zin heeft alles wat bewustzijn draagt een ego. het is maar net of je er moeilijk over doet dat dat ego er is. En dat ‘moeilijk doen’…. Dat is nou precies een kwaliteit die mensen eigen is. Met onze eigen fantasie en verbeeldingskracht creëren we nog meer echo’s waar onze ego’s dan de meest bizarre vormen in kunnen aannemen.


Lichtschaduw
‘Er is geen groter ego dan een spiritueel ego’ wordt wel eens gezegd. Voor sommigen klopt dat misschien, voor anderen weer niet. Want wat leef je? Je kunt je alles laten zeggen en persoonlijk nemen wat een ander of jijzelf zegt of denkt. Er kunnen nog zat maatschappelijke snaren strak gespannen staan en toch kan je innerlijke ruimte al smetteloos schoon zijn.
Vaak krijgen de helderste lichten de zwaarste uitdagingen juist doordat ze zo veel in trilling brengen in hun omgeving. Want waar licht is, daar valt de schaduw weg en niet iedereen is daar blij mee.

Schonende spiegel
Als de echo die je uitzendt overwegend verhelderend is smelt het ego vanzelf. Zorgeloos. En dan wordt het uitzicht steeds prettiger om je heen.
Lekker schallen tussen de bergen… ECHO, ECHo, Echo, echo…. Hoe vrijer ik mijn teugels laat, hoe duidelijker ik mezelf gespiegeld krijg en dat is heel bevrijdend!

_/|\_