Vaak lijkt er een soort van ‘smet’ op het woord ego te liggen. Ego mag niet.
Ego staat in de weg tussen mij en verlichting.
En toch is voor het leven van je eigen licht een gezond ego nodig. Vreemd eigenlijk.

Ego is een voertuig voor bewustzijn. Zonder ego’s/echo’s zou er alleen leegte zijn. Ego is opgebouwd uit informatie. Echo’s van de trillingen die ooit in ons systeem in beweging zijn gebracht. In die zin heeft alles wat bewustzijn draagt een ego. het is maar net of je er moeilijk over doet dat dat ego er is. En dat ‘moeilijk doen’…. Dat is nou precies een kwaliteit die mensen eigen is. Met onze eigen fantasie en verbeeldingskracht creëren we nog meer echo’s waar onze ego’s dan de meest bizarre vormen in kunnen aannemen.

‘Er is geen groter ego dan een spiritueel ego’ wordt wel eens gezegd. Voor sommigen klopt dat misschien, voor anderen weer niet. Want wat leef je? Je kunt je alles laten zeggen en persoonlijk nemen wat een ander of jijzelf zegt of denkt. Er kunnen nog zat maatschappelijke snaren strak gespannen staan en toch kan je innerlijke ruimte al smetteloos schoon zijn.
Vaak krijgen de helderste lichten de zwaarste uitdagingen juist doordat ze zo veel in trilling brengen in hun omgeving. Want waar licht is, daar valt de schaduw weg en niet iedereen is daar blij mee.

Als de echo die je uitzendt overwegend verhelderend is smelt het ego vanzelf. Zorgeloos. En dan wordt het uitzicht steeds prettiger om je heen.
Lekker schallen tussen de bergen… ECHO, ECHo, Echo, echo…. Hoe vrijer ik mijn teugels laat, hoe duidelijker ik mezelf gespiegeld krijg en dat is heel bevrijdend!

_/|\_